Już od 1911 r. był mianowany osobny duszpasterz dla Chrząstowic (plebanię wybudowano w 1912 r.),
a samodzielna parafia powstała 25 XI 1920 r. i obejmowała Chrząstowice, Suchy Bór i Lędziny (wydzielone z par. św. Krzyża w Opolu).
Kościół par. wybudowano w latach 1896-97, neogotycki. Kościół pielgrzymkowy w Lędzinach, z 1854 r. Kościół w Suchym Borze, poświęcony 16 IX 1984 r.Parafia została utworzona 1 lutego 2006 r. przez wydzielenie z parafii Chrząstowice.
Pierwszym proboszczem został Ks. Antoni Grycan, aż do przejścia na emeryturę 27 sierpnia 2014 roku.
W tym dniu dekretem biskupa opolskiego Andrzeja Czai został powołany nowy proboszcz Ks. Krzysztof Blaut.

Wieś położona na wschód od Opola przy linii kolejowej do Ozimka. Była to kolonia leśna, założona na podstawie edyktu królewskiego, da­towanego z dnia 30 IV 1773 roku. Osadnicy wsi pochodzili częściowo z
okolicy, częściowo także z Pol­ski, z Wirtembergii, Austrii i Niemiec środkowych. Także wyznaniowo skład ludności był mieszany: 18 gospodarzy ewangelików, 6 katolików i husyta.
W roku 1775, czyli w dwa lata po powstaniu osady, Suchy Bór liczył tylko 57 osób; w 1783 r. – 99;
w 1787 r. – 109 mieszkańców; w 1819 r. – 126; w 1855 r. – nawet 181 mieszkańców.
W ciągu 6 lat, bo do roku 1861, wzrosła liczba mieszkańców do 202, z których 139 było wyznania katolickiego i 63 wyznania ewangelickiego. Na miejscu znajdowała się już wówczas szkoła.
Prywatnych, budynków notowano wtedy 26, a zabudowań służących rolnictwu 41. Według spisu z dnia 16 VI 1925 r. ludność wsi wynosiła 460 osób, z lekką przewagą płci żeńskiej
(221 mężczyzn, 239 kobiet). Na 401 kato­lików przypadało 59 ewangelików. W 1939 r., gdy przeprowadzono ostat­ni spis przedwojenny, liczba mieszkańców wynosiła 611.

Niemiecka nazwa miejscowa „Derschau” wywodzi się od ministra nazwiskiem Derschau, który żył
w okresie powstania osady (około 1771 r.). Suchy Bór należy do parafii Chrząstowice.

W okresie międzywojennym (1919—1939) Suchy Bór odegrał pewną rolę w dziejach prasy polskiej
w Niemczech. Antoni Pawleta, redaktor opolskich „Nowin Codziennych”, po ustąpieniu z redakcji wspomniane­go pisma, zaczął w 1932 r. – wydawać własne pismo pt. „Katolik Trzyrazowy” oraz „Głos Polski z Berlina” (mutację „Katolika”) i to właśnie w Suchym Borze. Z końcem roku 1936 Związek Polaków na Śląsku od­kupił od Pawlety „Katolika Trzyrazowego”. Organem prasowym tej organizacji był poprzednio dwutygodnik „Słowo Śląskie”, drukowany najpierw w Chorzowie, a później również
w Suchym Borze.

W roku 1960 było we wsi 688 mieszkańców (306 mężczyzn), w tym 65,4% w wieku produkcyjnym;
z zajęć pozarolniczych utrzymywało się 83,3%. Zamieszkiwano w 121 budynkach. W 1965 r. powierzchnia wsi wynosiła 204,8 ha; stan ludności — 753 osoby, w tym 336 mężczyzn.

Por. „Powiat opolski. Szkice monograficzne” (red. J. Madeja), Opole 1969, 403 – 404.